Persoonlijk

Droomjob

Vorige week zaterdagavond, het lief was gaan voetballen, Tuur lag vredig te slapen. Het ideale moment om te grasduinen in de vele programma’s die ik had opgenomen. Tijdens het bekijken van de aflevering van Het Huis met Rudi Vranckx maakte ik me de bedenking dat ik ooit, in een ver verleden, ook oorlogsjournaliste wou worden. Of onderzoeksjournaliste. Iemand die het gevaar zou opzoeken, dingen tot op het bot zou onderzoeken en de waarheid van allerlei complotten aan het licht zou brengen. Intussen doe ik alles behalve dat, maar het was ooit wel mijn droomjob en vermoedelijk onbewust ook wel een van de redenen waarom ik nog steeds verzot ben op crisiscommunicatie 🙂

Uiteraard was dat niet de job waar ik van droomde als kind 🙂 Toen wou en zou ik kinderarts worden. De lessen wiskunde in het lager en middelbaar onderwijs maakten aan die droom vrij snel een einde. En dus begon ik te dromen van een leven als journaliste. Na mijn eerste kandidatuur leerde ik mijn ex-lief kennen en begon ik ook te dromen van kindjes en een huis. Zoals jullie wel kunnen vermoeden kregen kindjes en een iets ‘veiligere’ job de bovenhand. Dergelijke (vaste) jobs zijn nu eenmaal niet dik gezaaid, de prioriteiten wijzigden geleidelijk aan en ik werd wat realistischer in wat ik dan precies wou doen van werk.

Al is er toch wel iets van blijven hangen: ik zoek nog steeds graag niet alledaagse situaties op en vind crisiscommunicatie geweldig om te doen. Al ben ik ook wel heel blij dat er zo nu en dan eens wat meer ‘gewone’ taakjes op mijn bord liggen op het werk en ik ‘s avonds veilig en wel naar huis kan rijden 😉 En dromen over dat avontuurlijke leven, dat doe ik zo nu en dan bij het bekijken van films zoals Spotlight of State of Play.

Wat was jullie droomjob als kind? 

13 Comments

  • Marliese

    Ik schreef in vriendenboekjes dat ik dokter of journalist wilde worden. Aangezien ik uiteindelijk communicatiewetenschappen en journalistiek gestudeerd heb, wist ik dus al heel jong wat ik wilde. Sportjournalist was bij mij de droom. En nog elk jaar als ik naar Vive le vélo kijk, hoop ik ooit eens dat programma mee te kunnen maken. Al moest ik elke dag Karl Vannieuwkerke zijn koffie brengen, het zou al genoeg zijn. Maar dat zal altijd bij dromen blijven, vrees ik :-).

  • Samaja

    Ik wou apotheker worden. Ik was vaak ziek en kwam dus veel bij de apotheker en vond dat prachtig, al die potjes en pillekes. Daarna veranderde ik van gedacht en wilde ik advocaat worden. Met jurist zit ik er dan toch niet ver naast :-). Mijn zus is trouwens apotheker geworden. Raar hoe de dingen kunnen lopen.

  • Inge - The Belgian Reviewer

    Mijn fantasie reikte niet verder dan juf toen ik klein was. Daarna wou ik graag nog kleuterjuf, archeoloog en dan weer criminoloog worden. Spijtig genoeg kreeg je voor criminologie heel veel wiskunde en was dit geen optie. Het is geen van de drie geworden ;-). Mijn droomjob nu zou in een bibliotheek of bij een uitgeverij werken zijn, ook een admistratieve job zoals nu maar toch met een interessantere materie dan nu ;-).

  • Mel

    Ik zou vroeger de kindjes in Afrika gaan helpen (aka arts bij Artsen Zonder Grenzen). Aangezien ik niet naar bloed kan kijken zonder te duizelen weet ik niet hoe ik dat ooit in mijn hoofd haalde 🙂

  • Flavie

    Als kind speelde ik al heel vroeg ‘bureauke’ dus eigenlijk heb ik wel de ideale job gevonden 🙂
    Ik ben nog steeds blij met mijn job, maar als ik nu een studierichting zou kiezen, zou ik eerder naar criminologie ofzoiets gaan.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *