Persoonlijk

Waarom ik uitkijk naar het einde van het jaar

Nog 37 dagen en 2017 zit erop … Iets waar ik naar aftel, want 2018, dat kan er voor mij niet snel genoeg zijn. Het afgelopen jaar (2017) was namelijk niet meteen ons beste jaar. We wisten aan de start ervan wel al dat het geen topjaar zou worden, maar dat het zo zwaar ging zijn, had niemand van ons verwacht.

Afscheid nemen

We wisten aan het begin van dit jaar al dat er een moment zou komen waarop de telefoon zou rinkelen en het een gesprek zou zijn dat we eigenlijk niet zouden willen voeren. Ondanks dat we dat wisten bleef het op het moment zelf toch schrikken. Dat we nog geen zes maanden later nog twee keer telefoon zouden krijgen hadden we niet voorzien. En de impact daarvan weegt door. We proberen om ons er als gezin zo goed mogelijk door te slaan. Maar de slapeloze nachten die we daardoor al gehad hebben zijn niet meer op twee handen te tellen.

Tomeloze vermoeidheid

Het zijn uiteraard niet enkel die nachten die onderbroken zijn. Een kindje van net twee jaar slaapt bijvoorbeeld ook niet elke nacht even goed 🙂 Maar los daarvan kan ik ‘s nachts ook vaak liggen piekeren. Over mijn job bijvoorbeeld. Want professioneel gezien is het een van de drukste jaren ooit geweest. Niet dat ik klaag hoor, want ik krijg ongelooflijk veel kansen, mag heel veel dingen doen en uitproberen. En zo beter ontdekken wat me het beste ligt. Maar de druk is hoog. Dat ik iedere keer (onbewust) voor mezelf de lat torenhoog leg, helpt natuurlijk ook niet. En me alle opmerkingen, of ze rechtstreeks aan mij gericht zijn of niet, persoonlijk aantrek en er ‘s nachts wakker van lig, ook niet.

Bouwstress

Ook onze bouw bezorgt me de nodige kopzorgen. Alhoewel we heel bewust kozen voor een sleutel-op-de-deur project komt er toch nog heel wat bij kijken. Niet alles verloopt altijd even vlot en sommige dingen vragen meer tijd dan wij eigenlijk oorspronkelijk hadden voorzien. En alhoewel het absoluut een first-world-problem is, brengen de vele keuzes die we moeten maken ook best wel wat stress met zich mee. Maar hier kan het aftellen wel stilaan beginnen want augustus 2018 verhuizen we!

Die eeuwige innerlijke strijd

Ik durf tegenwoordig luidop zeggen dat ik moe ben en mijn hoofd te vol zit. Het voelt vaak aan alsof er een mist is die niet wil wegtrekken. Zowel professioneel als privé was het een gigantisch druk en uitputtend jaar. Dat ik daarbovenop heel vaak met mezelf een innerlijke strijd voer helpt er natuurlijk niet aan. Maar het is sterker dan mezelf en ik vervloek mezelf vaak dat ik hem voer en zoveel dingen tegelijkertijd wil doen. Die strijd gaat trouwens ook gepaard met een immens schuldgevoel. Want ik heb het gevoel dat ik naar mijn normen op alle vlakken tekort schiet. En dat is uitputtend. Nu het jaareinde nadert laten de gevolgen zich ook steeds meer voelen. Mijn geheugen is tegenwoordig zoals een kaas met heel veel gaatjes, bloggen na een werkdag lukt me niet meer en mijn lontje is deze dagen erg kort.

Goed genoeg is ook prima

De alarmbellen in mijn hoofd zijn al een tijdje aan het afgaan. En dus probeer ik het rustiger aan te doen. En mezelf voor te houden dat goed genoeg ook prima is. Er hoeven geen drie posts per week te verschijnen. Ik hoef niet elke avond x aantal pagina’s te lezen. En als ik eens een weekje twee of zelfs maar 1 keer ga joggen is dat ok.

Ook achter de schermen wordt er aan een aantal dingen gewerkt. Aan de hand van kleine trucjes probeer ik bijvoorbeeld om doorheen de dag rustmomenten in te bouwen, mijn dag rustig te starten en de werkdag bewust (en wanneer mogelijk op tijd) te eindigen. Na een lange dag neem ik terug vaker een bad, lees ik en ben ik niet meer non-stop actief op sociale media. Waar en wanneer ik kan ga ik joggen en probeer ik om terug gezond te eten. Want ook die twee helpen enorm om me beter te voelen! Op lange termijn komt het dus zeker en vast allemaal wel goed. Maar intussen tel ik toch naarstig af naar 2018 en de kerstvakantie. We hebben geen wilde plannen maar gaan vooral rusten en genieten. En stiekem hoop ik dat 2018 een beter en vooral wat rustiger jaar mag zijn voor ons. 

17 Comments

  • Lies

    Oh zo herkenbaar, ik voel me ook gewoon echt uitgeput, gewoon omdat ik moe ben in mijn hoofd. Hopelijk wordt 2018 een topjaar en voelen jullie je snel thuis in je nieuwe woning.

  • Annelies

    Klinkt als een heftig jaar inderdaad. Maar tegelijk is het ook zo herkenbaar dat je jezelf uitput door zo veel te willen en je alles persoonlijk aan te trekken. Als ik dit zo lees denk ik dat je net niet teleurgesteld in jezelf moet zijn, maar trots omdat je je er al zo goed hebt doorgeworsteld. En dan kan het inderdaad allleen maar beter worden in 2018.

  • Hilde

    Na zoveel emotionele momenten kan ik me voorstellen dat jij en jouw gezin nu meer dan ooit uitkijken naar het jaareinde. Zo mogelijk nog meer naar een nieuw begin 🙂 Ik heb dit jaar ook geleerd om vooràl meer naar mezelf te luisteren en dat brengt veel meer rust, zowel in lichaam als geest. Los van wat zogenaamd ‘moet’ kijk ik nu vooral naar wat ‘kan’ of ‘gaat’.

  • Samaja

    Bouwen, zelfs al is het sleutel op de deur, zorgt altijd voor veel stress. Als je dat dan ook nog eens moet combineren met een heel drukke job, een gezin en hoge eisen die je aan jezelf stelt, kan ik volledig begrijpen dat je moe bent. Het is een beetje mijn mantra geworden, maar goed genoeg is ook prima! Ik hoop dat je wat minder streng voor jezelf kan zijn en dat 2018 een rustig jaar mag worden met een vlotte verhuis.

  • Talitha

    Heftig jaar! Maar zo te horen wordt 2018 vast wel een beter jaar. Sowieso omdat jullie dan eindelijk kunnen verhuizen en van die stress verlost zijn. Maar ook eens te meer omdat je zélf al beseft dat je het rustiger aan moet doen en beter voor jezelf zorgen. Da’s al heel wat!

  • fieke

    Ik wens je heel veel (innerlijke) rust toe in 2018, en ook veel fysieke rustmomenten.
    Wat je schrijft klinkt deels herkenbaar. Op werkvlak is het hier ook hectisch, maar het is dubbel omdat ik ook veel kansen krijg. Succes met de bouw, want dat is niet niks! Maar eens jullie er wonen zal alle stress snel vergeten zijn!

    • Evi

      Thx! Als je veel kansen krijgt is het inderdaad dubbel hè. En ik denk inderdaad ook wel dat de stress snel vergeten zal zijn eenmaal we er wonen 🙂

  • Flavie

    Wij hebben ook een heftig jaar achter de rug en voor ons mag het ook snel 2018 zijn, dan verhuizen we ook! En daarna geen zorgen meer, geen gepieker… enkel maar genieten… laat ons hopen!!! 🙂

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *