Gezond eten
Persoonlijk verhaal

Gezond eten #3

Ik nam jullie de voorbije maanden al eens mee op mijn zoektocht naar een gezondere levensstijl. Het afgelopen jaar verliep die zoektocht met veel vallen en opstaan. Er werden nieuwe structuren op poten gezet, ik (her)ontdekte sporten en probeerde om komaf te maken met emo-eten. Maar dat alles had niet echt veel effect. En dus werd er na overleg eind vorig jaar een afspraak bij een endocrinoloog ingepland.

Een serieuze dip …

Zoals jullie hier al konden lezen diende ik op aanraden van mijn huisarts en diëtiste eens langs te gaan bij een endocrinoloog. Reden daarvoor was dat we na 6 maanden goed op mijn voeding letten en meer dan voldoende sporten amper een verschil zagen in mijn lichaamssamenstelling. Het bloedonderzoek bij mijn huisarts leverde niet meteen resultaten op. En dus moest er wat verder gezocht worden.

Tot mijn grote vreugde kon ik vrij snel bij een endocrinoloog terecht. Maar kort voor mijn afspraak werd die endocrinoloog ziek. En dus werd mijn afspraak verplaatst naar de een van de laatste dagen van 2020. Dat – in combinatie met de COVID-19 maatregelen en heel wat shizzle op het werk – zorgden ervoor dat ik een serieuze dip terecht kwam.

Ik had geen zin meer om te sporten en ook gezond eten kon ik niet echt meer opbrengen. Het was natuurlijk ook de meest ideale periode om te zondigen he ;-). Lekker veel chocolade in huis met Sinterklaas … En dat heb ik geweten. Want de weegschaal schoot pijlsnel omhoog.

Dus terug herpakken en er voor gaan!

Tot ik me midden december realiseerde dat het zo niet verder kon. Bij het minste beetje stress greep ik naar zoete dingen. Dito als ik een slechte dag had gehad. Of als iets niet liep zoals ik het wou. Maar zo kon het dus niet verder.

En dus besloot ik om opnieuw de trucjes die ik eerder al van Carolien had geleerd te beginnen toepassen. Ook het sporten pikte ik langzaamaan terug op. Vrijdag werd hier mijn vaste zwemdag en ik ging (en ga nog steeds) zo goed als elke middag wandelen. Ook droomde ik er heel stilletjes van om opnieuw wat te gaan joggen, wat intussen het geval is. En sinds begin januari spring ik ook terug elke ochtend tien minuten vroeger uit mijn bed om de dag te starten met een work-out van Miek. Qua sporten zit het dus terug goed 😉 .

Maar hoe zit het nu met die endocrinoloog?

Eind december mocht ik dan eindelijk langsgaan bij de endocrinoloog. En die had wel wat ontnuchterend nieuws voor me. Blijkt dat bij mensen die jarenlang op en af aan het diëten zijn geslagen (zoals ik dus), hun metabolisme soms niet meer goed werkt. Omdat het door al die op en af diëten niet meer weet wat het moet doen. En daar is op dit moment niets aan te doen, want er bestaan (nog) geen medicijnen voor.

Ze vond het wel nuttig om toch ook eens naar mijn reactie op suikers te kijken en dus planden we een suikertest in. Jawel, exact dezelfde test die je moet doen als je zwanger bent. Toen ik zwanger was van Tuur heb ik die test trouwens zelfs twee keer gedaan want Gasthuisberg was toen een studie aan het doen daarrond en ik mocht deelnemen. Maar daar waar ik er toen amper iets van voelde was ik nu het eerste uur van die test enorm mottig en zelfs wat ziek.

Uit die resultaten kwam wel naar voor dat mijn lichaam niet zo goed reageert op glucose. Heel kort door de bocht komt het er op neer dat daar waar normale mensen insuline aanmaken om glucose af te breken, mijn lichaam non-stop blijft denken dat er de hele tijd glucose aanwezig is. En blijft het dus ook heel de tijd insuline aanmaken. Wat uiteindelijk allemaal opgeslagen wordt in vetcellen. En daardoor had ik meteen een verklaring voor niet alleen de vele kilo’s die ik op die paar maanden ben bijgekomen. Maar ook voor het feit dat ik het afgelopen jaar mocht doen wat ik wou maar er niets veranderde. En voor het feit dat ik zelfs na enorm gezonde maaltijden een onverklaarbare en absoluut onweerstaanbare drang naar zoet had.

Plan voor de toekomst?

In samenspraak met de endocrinoloog werd er intussen voor drie maanden medicatie opgestart. Om te zien of mijn lichaam daar op gaat reageren. Want ook dat is geen vast gegeven, sommige mensen hebben hier baat bij. Bij anderen doet het dan weer niets uit. Intussen heb ik ook samen met Carolien – mijn diëtiste – een plan van aanpak opgesteld voor mocht die medicatie niet werken.

Dat er een plan A is en zelfs een plan B zorgde hier ook voor een motivatieboost. Het sporten gaat me terug beter af, waardoor ik opnieuw meer energie heb. En ik ook terug gezonder eet en ‘s avonds bijvoorbeeld niet meer naar de zak snoep grijp. Dus het is nu duimen dat al die dingen samen voor het nodige effect gaan zorgen!

Hoe zit het met jouw eetgewoontes?

31 Comments

  • Isabelle

    Hier is het momenteel weight watchers om de (vele) zwangerschapskilo’s aan te pakken. Dat loopt vrij vlot. Voor mijn zwangerschap lagen mijn hormonen ook helemaal overhoop en heb ik een jaar suikervrij gegeten. Dat was 10 dagen zwaar, maar daarna een verademing. Ik ging daar toen heel streng in (ook geen honing etc, niets dat invloed kon hebben op bloedsuikerspiegel) – of het echt hielp naar hormonen toe kan ik niet aantonen, maar het had zeker positieve invloeden.

    • Evi

      Suikervrij heeft idd een goeie invloed, maar ongeacht of ik nu dingen met of zonder suiker eet, mijn systeem ligt te danig overhoop om er met overweg te kunnen 🙁 Dus fingers crossed dat die medicatie dingen oplost. Heel veel succes met WW trouwens!

    • Evi

      Ik wist dat dus totaal niet dat diëten zoveel dingen kapot kunnen maken. De motivatie is er nu in ieder geval wel al terug veel meer dan in november, dus het komt op dat vlak wel goed (allee dat hoop ik toch :-))

  • Annelies

    Eind 2019 was ik een aantal kilo’s kwijt, maar daarna kwam Corona (dus veel thuis en dichter bij allerlei snacks), de bouw (dus druk en weinig zin en tijd om te koken), beetje slecht in mijn vel (dus emo-eten). Nu wil ik er echt terug op letten. Het lukt zeker nog niet altijd zo goed, maar alle beetjes helpen zal ik maar denken.

    • Evi

      Alle kleine beetjes helpen idd! Dat werkt trouwens beter als je met kleine dingen en beetjes begint dan wanneer je ineens drastische veranderingen aanbrengt (want die kan je dan weer moeilijker langer volhouden) ;-). Niet opgeven dus!

  • fieke

    Fijn dat je met de endocrinoloog verder op zoek kan gaan naar wat er mis kon zijn!
    Ken je de podcast ‘Boost’ al? Die ontdekte ik de voorbije dagen, en het gaat vooral over (gezonde) voeding, bewegen en mindset. Volgens mij wel iets voor jou!

  • zwartraafje

    Goed van je dat je naar de endocrinoloog je kon uitleggen waarom al je inspanningen amper effect hadden. Je zou voor minder moedeloos worden wanneer je zo je best doet en het niet weerspiegelt zich worden wanneer je op de weegschaal gaat staan. Mijn gewicht is niet oké. Daar zou heel wat af mogen. Jammer genoeg lukt dat niet zo makkelijk. In de eerste plaats natuurlijk doordat ik de neiging heb om mezelf met iets lekkers te troosten wanneer ik me niet goed voel. Maar ook door de Diabetes, een heel trage spijsvertering, medicatie, pijn als stressfactor, … Laten we het er op houden dat ik mijn best probeer te doen maar dat ik met vaste regelmaat herval.

    • Evi

      Het is idd niet makkelijk he om die gewoontes te doorbreken. Ik merk dat ik er ook vaak moeite met heb hoor. Wat hier helpt is om echt een lijstje te hebben met dingen die ik kan doen als ik mezelf zou willen troosten met eten. En mezelf op bepaalde momenten ook gewoon toelaten dat emo-eten ok is.

      Diabetes, trage spijsvertering en medicatie zijn denk ik idd ook wel heel lastige factoren he als je wil afvallen.

      Maar niet opgeven! Focus vooral op de dingen die lukken en staar je niet blind op dat gewicht. Want volgens endocrinoloog ben ik in medische termen kerngezond (terwijl ik dus volgens BMI wel overgewicht heb). Dus dat cijfer op de weegschaal zegt absoluut niet alles hoor!

  • Liese

    Niet zo denderend. Maar ik vast wel tussen 21u en 12u smiddags. Werkt goed. Allee, mijn weegschaal gaat niet omhoog ? ze zou mss dalen als ik minder zou snoepen…

  • Samaja

    Ik heb een collega van mij met gelijkaardige klachten zien worstelen, die at bijna niets meer en viel toch niet af. Ik hoop dat jij beter geholpen zal worden, want het moet enorm frustrerend zijn. Ik weet dat als ik veel gezonder eet en drie keer per week sport, ik wel wat zal afvallen, maar momenteel ligt de motivatie en de fut onder het vriespunt.

    • Evi

      Het was en is idd vreselijk frustrerend. En zorgt ervoor dat ik heel vaak wil opgeven. Dus ik hoop keihard dat die medicatie iets gaat uithalen 🙂

  • Josie

    Fijn om te lezen dat je het sporten herontdekt hebt. Dat doet zoveel deugd hé, zelfs een korte loopsessie of een wandelingetje.
    Goed dat je nu meer duidelijkheid hebt gekregen van de endocrinoloog. Niet zo tof nieuws uiteraard, maar je laat je duidelijk goed begeleiden dus dan gaat het wel lukken volgens mij!
    Ik ben de laatste maanden ook erg bezig met voeding, maar om een andere reden (ik moet bijkomen na véél gewichtsverlies). Ik laat me hierbij begeleiden door een diëtiste en psychologe (ze werken in tandem) en dat werkt heel goed. Ik ben zo ontzettend blij dat ik de stap naar begeleiding gezet heb! Want, hoe vreselijk we het ook vinden om dat toe te geven, sommige dingen kunnen we echt niet alleen hé…
    Veel succes ermee en hou je goed! You can do this X

    • Evi

      Thx! Het is wat je zegt he: sommige dingen kan je idd niet alleen doen, en daar is niets mis mee vind ik. Dus ik ben heel blij dat ik die begeleiding heb (en ook de begeleiding van mijn psycholoog en coach, want ook op andere vlakken lukt het hier soms niet alleen hoor).

      En idd dat sporten / bewegen doet zoveel deugd. Ik heb mezelf wel geen specifieke doelen opgelegd omdat ik gewoon voor de fun wil gaan sporten. En tot nu toe lukt dat aardig.

      En ik ben er ook zeker van dat het bij jou ook gaat lukken hoor, om gewicht bij te komen. Je laat je begeleiden, je mindset zit goed, dus dat komt zeker en vast wel in orde!

      Xxx

    • Evi

      Thx, ik hoop het ook! En idd die verleiding is groot he, dus ik probeer nu vooral afleiding te zoeken dan. En wie weet wordt het dan na verloop van tijd terug een gewoonte om ‘s avonds gewoon niets meer te eten na het avondeten 😉

  • Vero

    Jemig dat is wel balen. Hopelijk gaat het gauw beter, nu er een soort van diagnose is. Cru is dat, wat ik tekort kom, heb jij kennelijk teveel… Kon ik maar wat insuline van je lenen??

  • Katrien

    Wauw, zo herkenbaar. Ik moet ook superveel moeite doen om een beetje gewicht te verliezen. Er zijn ook wat twijfels bij de waarden van mijn schildklier. Dat wordt goed opgevolgd momenteel. We zien wel. Ik blijf me intussen ook focussen op genoeg bewegen en gezonde voeding.

    • Evi

      Hier werd schildklier idd ook onderzocht, ik zit tegen de grenswaarden, maar dat was hier dus niet meteen de hoofdreden.

      Wel goed dat je het goed laat opvolgen. En dat je intussen vooral focust op genoeg bewegen en gezonde voeding. Dat is eigenlijk het allerbelangrijkste he (alhoewel ik weet dat dat heel makkelijk gezegd is)

  • Goofball

    Ik heb coronakilo’s die ik eens zou moeten aanpakken. Maar ik heb het karakter niet om te dieten. Wel ooit tijd WW geprobeerd omdat ik dat nog vrij realistisch en gebalanceerd vind, maar ‘k krijg er dan geen resultaten uit.
    Ik doe wel alles met relatieve mate , geen diëten maar ook geen emo -eten of veel snacks enz. Maar ‘k ontzeg me niet graag iets. In weekend aperitieven, bij de avondmaaltijden glaasje wijn, te weinig groenten eten. Het kan beter.

    Jij bent dan omgekeerde als ik als prediabeet denk ik. ik zou meer insuline moeten maken, jij hebt er teveel?

  • Leen

    Ik ben ook zo’n emo-eter. Moe? In plaats van op tijd te gaan slapen of bv een dutje te doen, steek ik een zak chips naar binnen. Waardoor ik enkel futlozer word, duhuh. Anyways, diëten maakt veel kapot en het is goed dat je nu weet waaraan je kan werken!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *