Start to run: terug naar start
Begin dit jaar was er een stevig plan: ik zou eind maart de 10 kilometer in Gent lopen. Samen met een vriendin, zodat ik de nodige loopbuddy had. En dus niet zomaar kon opgeven. Dat ik die 10 kilometer niet liep, zal niemand intussen verbazen. Ah neen, want het coronavirus stak de kop op. Maar hoe zit het dan intussen met mijn loopdoelen en het joggen zelf?
Over hardnekkige ziektekiemen
Begin dit jaar begon ik met heel veel goeie moed aan mijn trainingen. Die aanhoudende hoest die ik al sinds de kerstvakantie had zou me niet tegenhouden. Tuurlijk niet, die was gewoon vervelend. En zorgde er vooral voor dat ik ‘s nachts niet sliep. Maar het was niet iets waardoor ik ziek in mijn bed moest liggen.
Maar jullie kunnen het al raden: niet goed slapen ‘s nachts, dat begon zijn tol te eisen. Gelukkig waren er medicijnen en begin februari was mijn hoest (eindelijk!) weg! Hoera hoera, want ik kon terug voluit gaan trainen.
En toen kwam begin maart en stak die hoest terug de kop op. Deze keer evolueerde hij vrij snel en dus werden er sterkere medicijnen gegeven. In combinatie met een tijdelijk loopverbod. Want ja, veel adem was er niet.
Terug naar start
Zowat de hele maand maart kon ik dus niet gaan joggen. Ik wou wel hoor, maar het ontbrak me zo hard aan energie en adem dat het gewoonweg geen optie was.
Net voor het einde van de maand begon ik me beter te voelen en besloot ik om mijn loopschoenen opnieuw aan te trekken. Al was het maar omdat ik na week 1 van de lockdown stilaan zot werd van het binnenzitten. Hoe graag ik Tuur en het lief ook zie, het idee alleen al dat we de hele dag allemaal thuis zijn zorgde (en zorgt eigenlijk nog steeds) voor vuurwerk in mijn hoofd. En dus was joggen nog meer dan anders een ideale uitlaatklep.
Alleen had ik na looptoertje 1 al door dat mijn conditie best wel te lijden had gehad onder dat ziek zijn. Ik had het feit dat mijn lichaam tegen ziektekiemen aan het strijden was duidelijk onderschat. En dus besloot ik om mijn loopschema niet meer te volgen. Maar het rustiger aan te doen en te zien wat dat gaf.
Langzaamaan het joggen terug opbouwen
En ook al voelde dat de eerste keren als terug naar af gaan, ik ben wel blij dat ik die beslissing nam. Want de eerste twee weken bleef mijn hartslag hoger dan hij normaal gezien is. En ook mijn VO2-max is niet wat hij geweest is. Maar ik geniet wel keihard van elk loopje. En merk ook iedere keer dat het joggen terug wat beter gaat.
Momenteel ben ik dan ook eventjes aan het twijfelen: terug een oud schema volgen. Of de vernieuwde Start to run app eens proberen. En bijvoorbeeld mijn snelheid op de 5km omhoog krikken. Wat het ook wordt, ik ga gewoon dat proberen tot een goed einde te brengen. En na afloop kijken hoe vlot het lopen gaat en hoe het met de rest van de vooropgestelde parameters is gesteld, voor ik een nieuw loopdoel stel. Al droom ik wel nog steeds van een loopwedstrijd ergens dit najaar.
Hoe zit het met jouw sportieve prestaties?
10 Comments
Vero
Fijn dat je weer aan het lopen kunt! Ik heb zelf nog steeds pijn in rug en heup maar ben weer heeeel rustig weer gaan opbouwen, en na 8 maanden – ontzettend lang dus – zit ik weer op m’n oude afstand, zònder nieuwe blessure! Want meestal ga ik te snel en krijg ik de volgende. Volg dus maar lekker je lijf!
Evi
Ik ben daar ongelooflijk blij om dat ik opnieuw kan gaan lopen 🙂 Zonder die looptoertjes zou ik in deze tijden denk ik zot komen 🙂 🙂 Wat jammer zeg dat jij nog steeds pijn hebt in je rug en heup. Maar wel goed dat je heel rustig opnieuw aan het opbouwen bent en op die manier terug aan je oude afstand raakt. Blijf vooral ook goed naar dat lijf van je luisteren!
Chez Julie
Jammer dat die hoest je zo lang parten is blijven spelen, maar hopelijk kan je er nu met extra energie terug tegenaan! Lopen tijdens de lockdown doet zo’n deugd (wat zeg ik, het is zelfs een essentiële verplaatsing ?), ik zou écht de muren oplopen mocht dat niet meer kunnen. Geen strak schema of plan hier, mezelf af en toe ‘uitlaten’ volstaat momenteel ?
Evi
Idem dito hier. Ik denk dat er anders al lang ongelukken zouden gebeurd zijn 🙂
Mie kids
Wat lastig. Hier had ik ook twee weken een verkoudheid en dan kan je inderdaad niet lopen. Ik had ook geen adem. Gelukkig voel je je nu weer beter. Ik kan nu echt genieten van het lopen, even weg van thuis, geen beter motivatie te bedenken ?.
Evi
Ik ben ook heel blij dat die hoest eindelijk definitief weg is. Want inderdaad, even weg van thuis en gaan lopen is de beste motivatie dezer dagen 😉
Katrien
Awel, sinds Corona gaat mijn conditie er met rasse schreden op vooruit. Ik probeer om de twee dagen te gaan lopen en voorlopig gaat dat vlot. Ik heb ook eindelijk eens het gevoel dat ik vooruitgang boek. Mijn uithouding is beter en de snelheid stijgt langzaam. Een opsteker!
Evi
Dat is inderdaad een goeie opsteker zeg! Voorlopig merk ik nog niet veel resultaat, maar ik blijf moedig (of is het eerder koppig) volhouden 🙂
Leen
Ik ben blij dat we volgende week weer mogen gaan sporten bij onze coach 🙂 De voorbije twee weken bestond mijn lichaamsbeweging vooral uit (hard) werken in de tuin. We gaan ook wel eens wandelen, en ik ging ook een paar keer fietsen. Dat hoop ik ook weer op te pikken als alles is gezaaid en geplant :’)
Evi
Ah maar hard werken in de tuin is ook sporten! Allee, dat maakte ik mezelf de afgelopen weken toch wijs 😉