Persoonlijk

Mijn droomjob: psycholoog, zelfstandige communicatiespecialist of mijn huidige job?

Wat zou je droomjob zijn mocht je met niets rekening moeten houden? Dat vroeg Isabelle me in een reactie op mijn Vragen staat vrij bericht. Toen ik de vraag zag schoten er meteen een aantal beroepen door mijn hoofd. Maar begon ik ook te twijfelen. Want wat zou ik eigenlijk heel graag willen doen mocht ik met niets of niemand rekening moeten houden? Na wat denkwerk ben ik er helemaal uit. En lezen jullie hieronder waarom ik graag psycholoog of zelfstandige communicatiespecialist zou willen zijn. Maar ook waarom mijn huidige job vrij goed aanleunt bij mijn droomjob.

Mijn droomjobs als kind en tiener

Ik schreef hier al eens over de job waar ik als kind en later als tiener van droomde. Kinderarts ben ik om vrij voor de hand liggende redenen (totaal geen voeling met wiskunde, chemie, fysica en biologie) niet geworden. En ook onderzoeks- of oorlogsjournaliste of zelfs journaliste tout court ben ik niet geworden. Daar zaten het lief en een kinderwens voor iets tussen 🙂

Mijn huidige droomjob: psychologe?

Als ik nu terugblik op die ‘droomjobs’ dan weet ik ook meteen dat het vandaag niet meer mijn droomjobs zijn. Als ik vandaag zou mogen kiezen dan zou ik heel graag psycholoog willen zijn. Naar mensen luisteren en hen terug op weg helpen, het lijkt me een nobel beroep te zijn. Al ben ik er ook wel van overtuigd dat het niet allemaal rozegeur en manneschijn is als psycholoog. Dat je niet enkel patiënten hebt zoals mij, maar ook heel wat moeilijke, zware patiënten. Dat je verdorie sterk in je schoenen moet kunnen staan om al die miserie en ellende die je de hele dag hoort niet mee naar huis te nemen. Wat meteen ook de reden is waarom ik dat niet ben. Ik zou vooral dat laatste niet kunnen, dat loslaten en er niet meer met bezig zijn / over piekeren thuis.

Of zelfstandige communicatiespecialist?

Iets realistischer en iets waar ik eigenlijk al heel lang van droom: zelfstandige worden in het beroep dat ik nu al doe. In de communicatiesector dus. Het lijkt me heerlijk te zijn om dag in dag uit te kunnen doen wat ik nu al heerlijk vind als job. En dat dan voor eigen rekening. Zelf je planning kunnen bepalen. ZALIG! Maar het betekent ook zekerheid opgeven. En daar ben ik op dit moment nog niet klaar voor. Maar wie weet … als ik mijn netwerking- en verkoopskills in orde krijg komt het er misschien ooit wel eens van 😉

Huidige job = droomjob?

Door de vraag die Isabelle me stelde begon ik ook wel na te denken over mijn huidige job. En dan stel ik vast dat die eigenlijk vrij goed mijn droomjob benadert. Uiteraard zijn er dingen die ik zou willen veranderen. Het immens hoge tempo dat in ons bedrijf heerst bijvoorbeeld. De werkomgeving zelf met zijn momenten. Of de minder fijne taken die ik er soms bij moet nemen. Maar alles bij elkaar genomen doe ik mijn huidige job enorm graag. Ik krijg heel veel vrijheden. Mag van alles wat doen. Verveel me geen moment. En leer gigantisch veel bij. Dus laat me voorlopig maar werken waar ik nu werk. Want ik doe mijn job enorm graag!

Hoe zit het bij jullie? Doen jullie je huidige job graag? Wat is jullie droomjob? 

14 Comments

  • Samaja

    Super dat je je huidige job zo leuk vindt! Het lijkt me alleszins heel interessant wat je doet. Zelfstandig worden is idd een grote vrijheid, maar ook minder zekerheid. Moeilijke afweging he.

    • Evi

      Het is inderdaad enorm boeiend 🙂 Maar ergens kriebelt het toch om ooit voor eigen rekening te werken. Alleen is die zekerheid opgeven inderdaad een erg moeilijke afweging.

  • Sofie

    Zelfstandig zijn lijkt me ook wat maar ik denk dat ik de onzekerheid niet zou aan kunnen. En ik ben niet zo commercieel aangelegd. Jij hebt talen gestuurd zeker aan de unief? Ik vraag me dat al een hele tijd af 🙂
    Als kind wou ik eskimo (kleuter) worden, later was dat archeoloog of paleontoloog of dierenarts worden. Maar zelf ben ik administratief bediende. Psycholoog leek me vroeger wel wat, ik studeerde sociaal werk maar zo blij dat ik daar niet in afgestudeerd ben. Ik zou die problemen allemaal niet aankunnen plus ik begin zelf altijd te wenen als ik iemand zie huilen

  • Kris10

    Na een job waarin ik communicatie, financiën, vrijwilligersbeleid, eventmanagement en nog tientallen andere dingen combineerde (en verzoop) ben ik loopbaanbegeleiding gaan volgen. Conclusie: communicatiemedewerker in de non-profit. Ik vond mijn droomjob ondertussen bij mijn favoriete cultuurcentrum. Hoera!

    • Evi

      Oh echt? Ik twijfel soms of ik niet eens loopbaanbegeleiding zou volgen, gewoon om een aantal dingen helder te stellen. En soms wat duidelijker een richting te kunnen uitgaan. Waar heb je die gevolgd?

  • goannelies

    Ik heb heel erg hetzelfde gevoel als jij. Maar we doen dan ook ongeveer hetzelfde beroep. Het is niet altijd fijn en het tempo ligt hoog, maar ik doe het wel graag. En geen enkele job is altijd leuk.

  • fieke

    Als kind wou ik altijd architect worden, en dat is bijna gelukt :-). Mijn huidige job doe ik wel graag, maar het is zo subjectief. Je kan je werk goed vinden, maar als het niet de smaak van de klant is, is het niet goed. Soms zou ik een iets objectiever of wetenschappelijker beroep willen doen, zoals vb. apotheker of zo. Maar mijn job nu geeft me ook wel creatieve voldoening, en ik kan er ook mensen mee helpen, al neigt het voor mij soms te veel naar de commerciële kant, en dat past minder goed bij wie ik ben…

    • Evi

      Dat gevoel herken ik hoor, want comm. is heel vaak ook erg subjectief. En dat van dat commerciële, ik ben daar ook niet zo sterk in, dus dat speelt natuurlijk wel mee in (nog) niet zelfstandige worden.

  • Natascha Bellanger

    Leuk dat je je huidige job graag doet, want dit is zo belangrijk!
    Ondanks de (soms vele) ergernissen bij ons op het werk doe ik mijn job graag en wat mij het meest aanspreekt aan mijn job, is mijn totale vrijheid naar uren toe. Als het nodig is… later beginnen of vroeger stoppen, geen probleem! En dit is echt heel handig en praktisch als er kinderen zijn.

  • Leen Vandebergen

    Ik heb mijn droomjob nog niet gevonden. Stiekem wil ik een eettentje openen, iets met gezonde ontbijtjes, lunches, baksels en limonades en een apérol spritz op het terras, maar ik durf mijn zekerheden daarvoor niet opofferen. Misschien komt het er ooit wel van, of begin ik intussen van iets anders te dromen en wil ik wel plotseling bij de groendienst van ‘t stad gaan werken ofzo 🙂

    • Evi

      Oh dat lijkt me ook heerlijk te zijn, zo een eettentje. Al denk ik dat het ook vreselijk veel werk is. En je moet inderdaad een heel pak zekerheden opgeven.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *