Starten met hardlopen
Hardlopen

Wat ik leerde uit een maand niet lopen wegens een blessure

Midden april overkwam me datgene waar iedere jogger – en bij uitbreiding sporter –  voor vreest: een blessure. De 10 miles kon ik op mijn buik schrijven. Want ik mocht een maand lang niet lopen. En mijn voet voldoende rust gunnen. Tijdens die maand niet-sporten ontdekte ik wel een en ander over waarom ik zo verkikkerd ben op joggen (naast de andere redenen die ik hier en hier al eens aanhaalde). En wat ik anders ga doen nu ik terug aan het trainen ben voor mijn nieuwe sportieve doel.

Les 1: lopen is my kind of therapy

Ik ben van nature uit een enorme piekeraar. En tijdens die vier weken dat ik op non-actief werd gezet merkte ik hoe hard ik dat lopen nodig heb om mijn gedachten te ordenen. Joggen helpt me enorm om wat rust te vinden in mijn hoofd. Maar het helpt me ook om de stress die ik overdag heb tijdens het werk kwijt te raken. Ik heb die paar uurtjes per week me-time absoluut nodig om tot rust te komen. En een aantal dingen te kunnen loslaten. Of op zijn minst om er rustig over te kunnen nadenken. En met acties op de proppen te komen. Het lief en vriendinnen waren trouwens ook blij dat ik opnieuw kon gaan joggen. Want mijn humeur dat werd er tijdens die maand niet-joggen blijkbaar niet vrolijker op 😉

Les 2: lopen bezorgt mijn zelfvertrouwen een boost

Ik merkte tijdens die maand non-actief niet alleen hoe belangrijk joggen voor me is op mentaal vlak. Maar ook op fysiek vlak. Niet dat ik meteen kilo’s bijkwam hoor. Al liet me ik me wel wat meer gaan, want ik mocht van mezelf toch ook wel even zielig in een hoekje zitten met ijs en snoepjes 🙂 Alle gekheid op een stokje, gaan joggen geeft mijn zelfvertrouwen op fysiek vlak een boost. Het feit alleen al van eens goed te zweten en mezelf fysiek uit te dagen (en soms ook wel uit te putten) zorgt ervoor dat ik me beter in mijn vel voel. En dat straal ik duidelijk ook uit 🙂 Bovendien merkte ik ook een verschil in mijn nachtrust. Als ik kan gaan joggen slaap ik opmerkelijk beter dan wanneer ik geen enkele fysieke activiteit onderneem.

Les 3: een schema is niet heilig

Waarmee ik absoluut niet ga prediken dat je geen schema moet volgen. Integendeel! Maar de fout die ik de vorige keer wat maakte was om me krampachtig aan een schema vast te houden. En te gaan trainen terwijl ik voelde dat mijn lichaam moe was. Of de blessure effectief daardoor kwam valt moeilijk te zeggen. Maar het zal er in ieder geval geen deugd aan gedaan hebben. Ik ga nog steeds schema’s volgen, maar ga toch ook wel meer naar mijn lichaam luisteren. En als dat betekent dat ik een training eens moet verplaatsen of een zelfde training twee keer moet doen omdat het de eerste keer langs geen kanten liep (see what I did there ;-)) dan doe ik dat vanaf nu gewoon. Want luisteren naar je lichaam en het de nodige rust gunnen is minstens even belangrijk als voldoende trainen.

Volgende doel: Brussels half marathon

Mijn eerste loopdoel van 2018 (10 miles) heb ik dus niet gehaald. Nu, het is te zeggen: ik heb de wedstrijd niet meegelopen. De afstand daar was ik heel dicht bij. Blijven kniezen hierover ligt niet in mijn aard. En dus ben ik sinds vorige week opnieuw aan het trainen voor dat andere sportieve doel: de Brussels Half Marathon. Al ga ik bij deze trainen toch wel wat meer luisteren naar mijn lichaam! En het op tijd en stond de nodige rust gunnen. Maar ik kijk er tegelijkertijd nu ook al naar uit om eind oktober die halve marathon te lopen!

Liepen jullie ooit al een sportblessure op? Hoe gingen jullie daar met om? Tips om blessures te voorkomen zijn uiteraard ook altijd meer dan welkom 🙂 

10 Comments

  • Josefien De Bock

    Running is cheaper than therapy! Ik zou gek worden als ik niet meer kan lopen… Blij voor jou dat je opnieuw mag! 🙂
    Een schema is inderdaad niet heilig, je moet altijd naar je lichaam luisteren. Dat heb ik intussen ook al geleerd.
    Leuk dat je meedoet in Brussel, ik ook! De BXL Half Marathon is superleuk, wel heel lastig maar no pain no gain hé 😉
    Liefs en veel loopplezier! xxx

    • Evi

      Ik ben ook superblij dat ik opnieuw mag & kan lopen 🙂 Mijn humeur werd er plots een pak zonniger op 😉 Ik kijk er wel naar uit naar die BXL Half Marathon, lijkt me fun te zijn! Jij ook nog heel veel loopplezier! X

  • Sofie

    Wat leuk dat je zoveel voldoening haalt uit het joggen. Ik heb ooit de 5km van start to run gedaan en eigenlijk vond ik dat wel leuk. Maar ik had snel last van knieën en enkels, maar op een finse piste ging dat goed. Het grote nadeel is dat ik daardoor niet meer jog. Want ik doe al ruim 10.000 stappen per dag doordat ik veel wandel met de honden en stap van en naar station/werk/huis en door op een Finse piste te lopen, is het nog eens zoveel tijd dat het vergt. Tot daar rijden (4km) en dan joggen, handiger is als je gewoon de deur uit kan stappen.

  • liese

    ik probeer ook dagelijks 10 000 stappen te halen. Op loopdagen is dat uiteraard geen probleem maar ook de andere dagen doe ik extra beweging om er te geraken. Ik kan geloven dat je na een blessure extra dankbaar bent dat je terug kan joggen! veel plezier!

  • Flavie

    Van sport wordt je sowieso gelukkig… allee ik toch. Wij hebben een loopband gekocht en van zodra ik er zin in heb, sta ik er op en dat zorgt voor zoveel voldoening!

  • Leen

    Ik ben al zo dikwijls opnieuw begonnen (owv blessure, burn-out, rugpijn, voetpijn, enfin you name it), maar ik blijf het doen want lopen werkt ook voor mij zo ontspannend, zo hoofd-leegmakend <3

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *