verleden
Persoonlijk

Wat ik zou willen veranderen aan het verleden

Dit voorjaar deed ik nog eens van Vragen staat vrij. En toen ik de afgelopen weken door de reacties op dat bericht aan het gaan was viel het me op dat ik nog niet alle vragen beantwoord had. Shame on me! En tijd dus om daar werk van te maken. Vandaag beantwoord ik dan ook met veel plezier de vraag van Sofie van Loesje Zaakjes: Als je iets zou willen veranderen aan je verleden, wat zou dat zijn?

Wat ik zou willen veranderen aan mijn verleden: mijn studies

Toen ik de vraag las dacht ik meteen “aaaah mijn studies” 🙂 Begrijp me niet verkeerd. Ik ben ongelooflijk blij dat ik Germaanse talen gestudeerd heb. Het heeft mijn liefde voor boeken en lezen alleen maar versterkt. En ik hou erg fijne herinneringen over aan mijn kandidaturen op de KUB en mijn kotjaren in Leuven. Maar eerlijk is eerlijk: als je niet van plan bent om leerkracht te worden ben je met dat diploma Germaanse Talen niet vet veel op de arbeidsmarkt.

Gelukkig kwam dat besef al voor ik afstudeerde. En dus volgde ik meteen na mijn licenties een bijkomende opleiding waar ik ook vakken kreeg als boekhouding, economie en marketing. Een verplichte stage later had ik mijn eerste vaste job vast. Het is dus helemaal goed gekomen met mij. Maar mocht ik weten wat ik nu weet dan zou ik toch voor een andere studierichting gaan. Psychologie blijft daarbij hoog op mijn verlanglijstje staan.

En misschien ook die allereerste liefde

Mocht ik kunnen teruggaan dan zou ik ook de manier waarop mijn allereerste serieuze relatie is verlopen veranderen. Niet het feit dat ik verliefd werd op die jongen hoor. Want ik heb er ook veel uit geleerd. Maar wel het gegeven dat ik zo verliefd was dat ik ook erg blind was. En daardoor mezelf helemaal verloor. Ik cijferde mezelf letterlijk helemaal weg voor hem. Met als resultaat dat ik na ongeveer zes jaar moest constateren dat ik slechts nog een handjevol vriendinnen had. Tot op de dag van vandaag ben ik die vriendinnen van toen enorm dankbaar. Want zonder hen had ik misschien zelfs mijn diploma niet gehaald.

Maar doordat ik zo blind was en mezelf zo hard wegcijferde liet ik ook erg hard over mij lopen. Dat in combinatie met een gigantisch grote knauw in andere mensen vertrouwen hebben ervoor gezorgd dat ik daar heel erg lang de gevolgen van heb gedragen.

Ik heb er jaren later wel ongelooflijk veel uit geleerd. Maar ik zou liegen moest ik zeggen dat het allemaal zo moest lopen. Dus mocht ik kunnen teruggaan in de tijd dan zou ik wat strenger zijn tegen mijn 19-jarige zelf. Ik zou haar zeggen dat ze gerust verliefd mag worden op die jongen. Maar dat ze niet haar hele leven enkel en alleen rond hem mag laten draaien. Dat ze op haar strepen moet staan. Dat ze voor die dingen moet gaan waar zij voor wil gaan. En dat het uiteindelijk allemaal wel goed zal komen.

Wat zouden jullie graag willen veranderen aan jullie verleden? 

14 Comments

  • Sofie

    Ik was helemaal vergeten dat ik die vraag gesteld heb. Ik wou het bericht al overnemen en je naam er in vermelden. En nu zie ik dat jij mij vermeld hebt in het bericht 🙂

    • Evi

      🙂 Laat dat je niet tegenhouden om het bericht over te nemen! Want dat is net het fijne aan bloggen: jouw blog, jouw regels. En als je het overneemt kom ik met veel plezier lezen!

  • Samaja

    Ik vind dat een heel interessante vraag. Ik vind dat ik veel te vroeg serieus ben geworden, ik had veel langer kind moeten zijn. Maar dat zat niet erg in mij, ik wilde zo snel mogelijk groot zijn. Nu ik groot ben, blijkt het toch niet zo geweldig te zijn als ik toen dacht ;-).

    • Evi

      Ik heb dat vooral met student zijn. Had ik toen geweten wat ik nu weet dan had ik misschien wel wat minder achter mijn boeken gekropen en toch iets meer van mijn studententijd genoten 🙂

  • Silke

    Ik wou dat ik vroeger had leren ‘loslaten’.
    Als mama word je elke dag kei hard gedwongen om vanalles los te laten, en ik wou dat ik dat al vroeger beter in de vingers had gehad. Dan was ik veel rustiger geweest, was ik veel meer ‘in the moment’ geweest (mindfulness, dat had ik ook wat vroeger in mijn leven willen leren kennen). Maar misschien had dat betekend dat ik nu niet zo ver had gestaan/niet zo veel had bereikt als ik in mijn twintiger-jaren niet zo jachtig was geweest…. Wie zal het zeggen? 🙂

    • Evi

      Leren loslaten is inderdaad ook zo iets wat ik graag wat vroeger had geleerd. Maar het is zoals je zegt: wie weet had dat ook wel betekend dat je nu niet stond waar je staat 🙂

  • Hilde

    Het verleden kan men niet veranderen. Natuurlijk heeft ieder wel eens momenten waarvan men denkt ‘had ik maar…’ . Met het ouder worden heb ik geleerd om daar niet te lang bij stil te staan, omdat het toch niet meer te veranderen valt. De enige zekerheid die we hebben is het nu, ik oefen nog elke dag om daar vooral naar te leven. En met het oog op de toekomst…om ook vooral daaraan te werken…

  • Leen

    Awel ik weet het niet. Ik heb heel lang gedacht: kon ik maar – al is het maar efkes – teruggaan naar het middelbaar, en me wat minder aantrekken van wat anderen, de coolen dan, van mij dachten. Maar tegelijk heb ik uit die periode ook zoveel geleerd. Als ik echt iets zou moeten veranderen, dan het feit dat ik niet genoeg genoten heb, van kind zijn, en later van student zijn, want dat vliegt allemaal zó snel voorbij!

    • Evi

      Dat vliegt inderdaad grandioos snel voorbij e! Mocht ik kunnen terug gaan en dat stukje opnieuw over doen ik zou verdikke ook wat meer genieten van het studentenleven in Leuven

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *