Blijven bloggen
Persoonlijk

Blijven bloggen of niet?

Ik las onlangs bij Annelies van Leve Lieze een bericht waarin ze haar twijfels over al dan niet verder blijven bloggen neerpende. En dat was best wel herkenbaar voor mij. Zoals jullie waarschijnlijk al merkten was het hier de afgelopen maanden heel stil. Door allerlei omstandigheden. Maar ook omdat ik niet meer wist wat ik met mijn blog wou.

Stoppen met bloggen? Of toch maar niet?

Over hoe ik mezelf een beetje kwijtraakte

Vorig jaar was niet bepaald het makkelijkste jaar voor mij. En ook dit jaar is nog niet echt mals geweest. Wat zich zowel fysiek als mentaal al een paar keer stevig liet voelen. Ballen tuimelden op de grond. De ene knetterhard. De andere dan weer heel zachtjes, zonder al te veel kabaal. Voeg daar dan ook nog eens aan toe dat ik eerder deze zomer 40 werd. En dan zal het niemand verbazen dat ik mezelf wat kwijt raakte in al dat kabaal.

Ik wist niet meer wat ik leuk vond. Was dat nu bloggen? Ja, maar waarom voelde dat dan steeds vaker aan als een verplichting? Waarom was het dan zo moeilijk om na een drukke werkdag die computer terug open te klappen en een blog te schrijven?

Misschien was het dan toch eerder fotografie? Maar waarom lukte ook dat niet? Misschien omdat ik iedere keer de perfecte foto wou maken? En daardoor niet meer genoot van het er gewoon op los fotograferen en wel zien wat het opleverde?

En mezelf opnieuw aan het terugvinden ben

De enige constante bleek (naast werken) sporten te zijn. Al vielen ook daar ballen op de grond. Er werd minder intensief gesport. En lopen werd tijdelijk geschrapt. Net als bloggen. Want heel onbewust lastte ik een stevige blogpauze in. Fotograferen deed ik af en toe wel nog. Al was het vaker met mijn smartphone dan met mijn fototoestel. Maar ook dat is ok!

Een paar weken voor mijn verjaardag was ik het moe om mezelf kwijt te zijn. En schakelde ik hulp in. Samen met Stephanie van Plan S en mijn psychologe ben ik er aan aan het werken. En kijk, misschien komt het daardoor of misschien doordat ik voor mijn verjaardag onder andere een instax-camera kreeg maar ik voelde het opnieuw kriebelen om dingen te creëren. En die met de wereld te delen.

Blijven bloggen of toch maar niet?

Als je me vandaag zou vragen of ik dan verder ga blijven bloggen of ga stoppen, dan weet ik het eerlijk gezegd niet goed. Ik creëer ongelooflijk graag dingen en bloggen is daar een van. Volledig stoppen zit er voorlopig dus niet in. Maar ik ga het een tijdje wel wat anders aanpakken. Mezelf minder druk opleggen. Even geen strakke planning hanteren. Gewoon bloggen wanneer ik daar zin in heb. En dan zien we wel waar we uitkomen.

En ja, dezelfde attitude ga ik toepassen als het aankomt op fotografie, sociale media, uitstapjes, sporten en zoveel meer. Want diep vanbinnen doe ik al die dingen enorm graag. Ik was alleen vergeten waarom. En vooral van er van te genieten. Dus dat staat eventjes voorop de komende tijd in alles wat ik doe!

21 Comments

  • Samaja

    Ik maak een gelijkaardige periode door. Blogland is een heel klein kringetje geworden en de schwung is er een beetje uit. Ik wil bovendien nogal ongestoord mijn gedacht kunnen neerpennen zonder dat ik daarvoor tegenkanting ontvang en ook dat lijkt moeilijker te zijn geworden. Maar ik schrijf nog altijd graag en ik lees nog altijd graag blogs bij anderen. Ik laat het dus voorlopig nog wat open en schrijf voornamelijk mijn maandelijks overzicht. We zien wel.

  • Mie kids

    Hoi,

    Ik heb ongeveer hetzelfde. Nu ik weer meer werk en 4/5de in het onderwijs sta, ontbreekt het me vooral aan tijd. Maar ook zit ik wat in een blogdip. Ik post daarom ook veel minder dan vroeger. Ik denk dat dit wel weer voorbij zal gaan en het moet inderdaad vooral leuk blijven. Niet teveel van moeten dus.

    • Evi

      Ik duim keihard dat het een voorbijgaande periode is. Hopelijk valt het wat mee om terug meer in het onderwijs te staan? En groot gelijk, dat van dat niet te veel moeten 😉

  • Irene

    Vervelend voor jou dat je door zo’n periode heen moet. Hopelijk snel wat licht aan het eind van de tunnel!
    Ik denk dat het belangrijk is om te onthouden dat je het voor jezelf doet en niet voor ons, de lezers. Ik bedoel maar; ik ben gewoon blij als hier iets verschijnt, 0 verwachtingen over wanneer en hoe vaak dat dan moet zijn 🙂

  • Chez Julie

    Zeer herkenbaar! Na een drukke dag heb ik ook vaak geen zin meer om de laptop opnieuw open te klappen, en ook naar inspiratie is het best zoeken… Maar da’s allemaal niet erg, belangrijk is dat het leuk blijft. Of je nu vaak blogt of niet, ik kom hier nog altijd graag lezen!

  • Kathleen

    Ik pik soms de draad op van het bloggen en dan laat ik die draad weer even los om daarna er terug mee aan de slag te gaan. Life happens. Soms is er wat minder headspace om te bloggen en dat is ok. Een blog gaat niet opeens pootjes krijgen en weglopen, denk ik dan.

    Het nemen zoals het komt lijkt me inderdaad de beste ingesteldheid. Zo blijft het leuk net zoals de fotografie en het sporten en dingen die je leuk vindt, die blijf je doen. Misschien met hier en daar een pauze, maar het komt altijd terug.

  • Annelies

    Ik heb dus ook hetzelfde momenteel. Het lukt me niet om stukjes te delen, ook al zit mijn hoofd wel vol en hielp bloggen daar vroeger voor. En dat het blogwereldje zo klein is geworden helpt niet echt, want ergens blog ik toch ook voor wat verbinding ofzo.

    Maar ik blijf wel lezen bij anderen, ook al vergeet ik soms te reageren. Dus wat je ook doet, ik lees hier graag mee.

    • Evi

      Heel fijn om te lezen dat je hier blijft lezen. En wat jammer dat ook jij hier met worstelt. Ik duim dat het bij jou (en bij mij) iets van voorbijgaande aard is.

  • Kelly

    Ik heb wel al vaker zo’n periode meegemaakt en die gaat dan weer over. De kern blijft om mezelf vooral geen druk op te leggen en te genieten van wat ik doe. Of dat nu bloggen, sporten, lezen of foto’s maken is. Ook al lijkt de bloggerwereld alsmaar kleiner te worden, ik kom heel graag lezen!

  • fieke

    Het leven kan soms heel wat dingen op je af sturen, waar je geen controle over hebt, en dan is het normaal dat er ballen vallen… Dan is het helemaal oké om te voelen wat jou nog energie geeft, en wat dat niet doet moet dan maar even op pauze (of helemaal op stoppen).
    Neem alle tijd maar om jezelf weer wat terug te vinden, wij lopen niet weg hier :-).
    (En als er een clubje komt van bloggers-die-het-niet-meer-zo-goed-weten, dan sluit ik graag aan!)

  • zwartraafje

    Wat rot dat je zo’n zware periode achter de rug hebt. Dan is het uiteraard niet meer dan normaal dat je die dingen los laat die voor meer druk lijken te volgen. Sinds ik mijn blogplanning losgelaten heb is dat gevoel bij mij verdwenen. Iedere keer dat ik mezelf er op betraf dat ik denk “ik moet nog eens een blogpost inplannen’ dan doe ik het niet. Het is immers iets dat ik mag/kan doen. Niet iets dat ik moet doen en zo wil ik het ook graag houden. Ik hou immers nog steeds heel veel van het bloggen. Omdat het minder vluchtig is dan alle berichtjes die me via social media tegemoetkomen. Ik vind het heel fijn om bij iemand digitaal op bezoek te gaan en te lezen hoe het met die persoon gaat. Het is leuk om een nieuw bericht te zien verschijnen. Ongeacht hoe frequent dat is.

    Nu nog afgeraken van het schuldgevoel omdat ik door uitputting steeds een enorme blogfeed-achterstand oploop en niet langer op alles kan reageren.

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *