Bed of lies | Onderzoeksjournalistieke podcast

Sinds een poosje ben ik verzot op Engelstalige podcasts. Al helemaal sinds ik naar I am not a monster en The Northern Bank Job luisterde. Spotify gaf vervolgens Bed of Lies als suggestie door, een podcast met een hoog onderzoeksjournalistiek- en true crime gehalte. Het is namelijk een podcast waarin een journaliste een schandaal onderzocht waar de Britse politie bij betrokken was. En een absolute parel om te beluisteren.

bed of lies podcast onderzoeksjournalistiek

Bed of lies: een researchjournalistieke podcast over een politieschandaal in de UK

Zij die me al een tijdje volgen weten dat ik een zwak heb voor onderzoeksjournalistiek. Ooit droomde ik er van om zelf ofwel oorlogsjournaliste of researchjournaliste te worden. Uiteindelijk ben ik qua beroep iets anders gaan doen. Maar toch, die liefde voor onderzoeksjournalistiek blijft. En al helemaal als ze schandalen blootlegt die te gek zijn voor woorden.

Waarschijnlijk stel ik het me allemaal ook wel iets te rooskleurig voor. Maar het lijkt me immens spannend en tegelijkertijd ook enorm bevredigend te zijn als je op iets stuit dat eigenlijk het daglicht niet mocht zien. En jij dat dan toch naar buiten kan brengen en diegene die de misdaden beginnen ter verantwoording kan roepen.

Want dat is exact wat Cara McGogan doet in Bed of Lies. Daarin brengt ze de undercoverpraktijken aan het licht die de Britse politie jarenlang gebruikte om te infiltreren in organisaties. De praktijken op zich zijn niet echt een overtreding van de wet. Maar vormen absoluut wel een overtreding van ethische normen en waarden. Waardoor ook de podcast Bed of Lies voor mij onder de noemer true crime valt. Al ben ik ook zeker dat sommige daar anders over zullen denken 🙂 .

Bed of lies – korte inhoud

Bed of Lies bestaat uit zeven afleveringen, waarin Cara McGoogan de vrouwen die het slachtoffer werden van deze undercoverpraktijken aan het woord komen. Tussen 1990 en 2010 infiltreerden verschillende Britse politieagenten in zogenaamde links-politieke actieve organisaties. Dit deden ze door relaties aan te gaan met vrouwen die actief waren in deze organisaties. Die zich overigens veelal focusten op dierenrechten, milieuactivisme en antiracisme.

Doorheen de podcast komen de verhalen van vier vrouwen – Rosa, Lisa, Alison en Lindsey – aan bod. Ieder van hen leerde hun partner kennen via de actiegroep waarvan ze al dan niet actief een lid waren. Elk van hen werd verliefd op de man die ze leerden kennen. En stuk voor stuk gingen ze langdurige relaties met die mannen aan en bouwden ze samen een gelukkig leven op. Tot na een paar jaar, de man in kwestie telkens geheel onverwacht uit hun leven verdween. Zonder ook maar enig spoor achter te laten.

Verteerd door verdriet gaan de vrouwen op zoek naar antwoorden. En het is doordat een van hen ontdekt dat haar partner documenten met een andere naam erop op zak heeft dat de bal aan het rollen gaat. En ze ontdekken dat ze verliefd werden op een leugen. Want de partners in kwestie waren eigenlijk politieagenten, die een andere identiteit hadden aangenomen om doelbewust een relatie met deze vrouwen te beginnen. En zo informatie over de activiteiten van hun actiegroep te verzamelen.

Stukje bij beetje komt de gruwelijke waarheid aan het licht. En blijkt zelfs dat sommige politieagenten een serieus dubbel leven aan het leiden waren. Waarbij ze niet enkel een relatie hadden met hun target, maar ook thuis een vrouw en kinderen hadden.

Waarom Bed of lies een podcast is voor fans van onderzoeksjournalistiek

Een podcast die een schandaal aan het licht brengt waar de Britse politie bij betrokken is, dat is sowieso al een goeie reden voor iedereen die fan is van onderzoeksjournalistiek om naar Bed of lies te luisteren.

Maar het is vooral ook de manier waarop Cara McGoogan het aanpakt, dat de podcast extra de moeite waard maakt om naar te luisteren. Doordat ze de vrouwen zelf aan het woord laat, komt het verhaal enorm hard binnen. Want toegegeven, als je het zo leest lijkt het gewoon een steengoed idee te zijn voor een fictieboek.

Maar niets is minder waar. Want de levens van de betrokken vrouwen zijn door deze undercoverpraktijken grondig gewijzigd geweest. Niet alleen moesten ze onder ogen zien dat ze al die jaren met een leugen geleefd hebben. Vaak vonden ze het nadien jarenlang moeilijk om opnieuw verliefd te worden en mensen te vertrouwen.

Doordat Cara niet meteen alle feiten op tafel gooit maar je meeneemt in haar onderzoek, blijf je getriggerd om te blijven luisteren. En ze probeert ook om alle kanten van het verhaal te belichten en aan bod te laten komen. Zo gaat ze praten met die ene undercoveragent die wel bereid is om iets te vertellen over de praktijken uit de jaren ’90. Want de politie zelf, die is niet al te happig om veel informatie te delen. Al ben je als luisteraar hier natuurlijk wel benieuwd naar.

Doorheen de afleveringen brengt Cara de feiten ook op een vrij neutrale manier en blijft ze die vragen stellen die je als luisteraar zelf hebt. Uiteraard worden ze niet allemaal beantwoord. Maar dat is vrij normaal, aangezien niet elke partij even openlijk over het onderwerp wou spreken. Desalniettemin blijft Bed of Lies een absolute aanrader om naar te luisteren!